خوب ، با نزدیک شدن به فوریه و روز ولنتاین که در گذشته احساس یک ابدیت می کند ، و کریسمس اساساً یک خاطره دور است ، نوشتن درباره لب های قرمز برای من زمان عجیبی به نظر می رسد. مانند ، آل ، ما در شرف ورود به بهار هستیم. ما برای عید پاک پاستیل و برای روز سنت پاتریک به رنگ سبز داریم که منتظر آنها هستیم. چرا لب های قرمز می آورید؟ من به آنها پاسخ می دهم ، من اخیراً خیلی به آنها فکر کرده ام ، به خصوص پس از تماشای آموزش آرایش Alexandria Ocasio-Cortez در Youtube ، که ماه ها در پوشه "Watch later" من نشسته بود. من مثل AOC ، لب قرمز خوبی را دوست دارم. برخی از خاطرات اولیه من شامل رفتن به آرایش مادربزرگم و استفاده از رژ لب قرمز براق امضا شده برای شبیه او است. من به عنوان یک کودک چهار ساله فکر می کردم که در بزرگسالی هر روز مانند مادربزرگم رژ لب قرمز می پوشم و نمی توانم برای بزرگسالی صبر کنم تا بتوانم این کار را انجام دهم.
واقعیت اما کاملاً متفاوت است. من معمولاً رژ لب قرمز را برای موارد خاص ، اجراها یا بیرون رفتن رزرو می کنم. من هرگز در کلاس یا روزی که فقط "در پاتوق باشم" رژ لب قرمز نپوشیده ام. معمولاً به نوعی مناسبتی پیش می آمد ، حتی اگر فقط به مرکز شهر یا شام می رفت. سپس فکر کردم: چرا من همیشه رژ لب قرمز نمی پوشم؟ اینطور نیست که من آن را دوست ندارم ؛ هر وقت رژ لب قرمز می بندم ، احساس قدرت و اعتماد به نفس می کنم و آماده استفاده از جهان هستم ، اما این چیز دیگری است. وقتی به مقاله خودم در مورد لباس فرم فکر می کردم ، فهمیدم که این موضوع به عدم تمایل زیاد به برجسته شدن بازمی گردد. من در یک برزخ عجیب و غریب وجود دارم که می خواهم مورد توجه واقع شدن در آرایش قرار بگیرم اما نمی خواهم جلب توجه کنم به خودم. و رژلب قرمز کاملاً به معنای واقعی کلمه یک قرمز توجه روشن است.
سپس فکر کردم که چرا اصلاً آرایش می کنم. من آن را برای خودم می پوشم ، این امر به دلیل لکه های رژ لب و پایه در ماسک من در پایان هر روز کاملا مشهود است ، حتی اگر به جز هم اتاقی های من و من کسی ظاهر کامل را نبیند. بنابراین ، اگر من فقط آرایش خودم را می پوشم ، چرا باید نظر مردم درباره لبهای قرمز رنگ شده من مهم باشد؟ حدس می زنم این از نظر تئوری منطقی باشد ، اما در عمل ، جایی است که پیچیده می شود و همه اینها به من برمی گردد که می خواهم مورد توجه قرار بگیرم اما نمی خواهم برجسته شوم.
اما بعد فکر می کنم: مادربزرگ من هر روز رژ لب قرمز می بندد ، و این چیز عادی نیست زیرا ما خیلی به آن عادت کرده ایم ، بنابراین اگر من بخواهم اغلب رژ لب قرمز بزنم ، مردم فقط فکر دیگری نمی کنند؟ فکر می کنم اینطور است ، اما در مورد چند بار اول چطور؟ فکر می کنم این سخت ترین قسمت باشد. وقتی شروع به انجام آنچه می خواهید یا پوشیدن آنچه می خواهید می کنید ، اطرافیان متوجه می شوند ، اما این به این معنی نیست که این کار بدی است. زندگی خیلی کوتاه است تا نتوانید آنچه را که می خواهید نپوشید و به خود چهار ساله خود فکر کنید که از بزرگسالی بسیار هیجان زده بود و هر روز رژ لب قرمز می پوشید. من مطمئن هستم که او با دندانهای آغشته به رژ لب به طور گسترده به شما لبخند خواهد زد.